က်ိန္စာသင့္သူ

လြမ္းစိတ္သယ္ပ်ဳိး ၊ ရင္မွာျငိဳးခဲ့
မိုး ...ေဆာင္း .. ေႏြ .. ေျပာင္း
မေဟာင္းႏြမ္းဘဲ
စိတ္ထဲတမ္းတ ၊ အမွတ္တရမ်ား စြာ
လြမ္းတဲ့ည

အိပ္မက္ မေရာက္ ၊ ေျခရာေပ်ာက္ခဲ့
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ရြာ ၊ မစဲသာဘဲ
ရင္လႊာဆင္းသက္
မ်က္ရည္စက္ ..

တကိုယ္တည္းလြမ္း ၊ ႏြမ္းခဲ့ရက္
တကိုယ္တည္းငို ၊ တိမ္ျပိဳမိုးလို
မ်က္၀န္းစိုလည္း ..
အျပစ္မဆိုခဲ့ဘူးကြယ္

အေတြးပတ္လည္
အေဆြးရက္၀ယ္ .. အေၾကြးထပ္ခဲ့
ျပန္ဆပ္လွည့္ပါ .. သခင္

မ်က္၀န္းပဲ သံုးသံုး
ရုန္းထြက္ယံုမွ် ျပံဳးျပလွည့္ပါ
အဲ့ဒိအခါမွ
က်ိန္စာလြင့္ပ်ယ္ ၊ မာန္၀င့္ထည္လို႔
သခင့္ေျခရာ ၊ ျပန္လည္ ေဖြရွာ
ေပးဆပ္ခြင့္ရႏိုင္မွာပါ ...

ျမစ္ေစာင့္နတ္သမီး

ငါမငိုပါဘူး ..
ျပည့္လွ်ံလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ
ဘယ္သြားရမွန္းမသိလို႔
က်က် ေနတာပါ ..

ဘာရယ္မဟုတ္တဲ့
ခံစားခ်က္ေတြ က
တခါခါ .. နင့္နဲ႔မ်ား
ပတ္သက္ေနသလား
ငါ့ကိုယ္ငါ သံသယ၀င္မိတယ္

အခ်စ္ဆိုတာ
တခါတရံသာ လာေျခာက္တတ္တဲ့
သေစၧေကာင္ပဲလား
ငါက ထပ္ျမင္ခြင့္ရခ်င္တာေတာင္
သူက .. လာမေျခာက္ေတာ့ဘူး

ဘယ္အရာမွ
ငါမပိုင္ပါလားဆိုတာ
မင္းကိုစြန္႔ရမဲ့ အသိေၾကာင့္
ငါသိလိုက္တာ
ထင္ပါရဲ႕

ရင္ထဲမွာေတာ့
ျမစ္တစ္စင္း အျမဲစီးဆင္းေနတယ္
အဲ့ဒိျမစ္ေလးေဘးမွာ
ႏွလံုးသားတစ္စံု
အျမဲေတးဆိုေနတယ္ ..

တေယာအိုေလးတီးခတ္
စမ္းေခ်ာင္းေလးရဲ႕ လိႈင္းဂယက္နဲ႔ အတူ
လြမ္းေတးသီၾကဴးလို႔
မင္းကိုေတာ့မနားဆင္လုိဘူး .........

မခန္းေတာ့မယ္ မ်က္ရည္ျမစ္နဲ႔
လြမ္းေတး ျဖစ္တည္ေနလို႔
မင္းရင္ကို ႏြမ္းမွာဆိုးတယ္

ခပ္တိုးတိုးေလးပဲ ..........
ငါေတးဆိုေနေတာ့မယ္ ......... ။

ထပ္ထပ္လို႔ေမးခ်င္

ဆံုဆည္းဖို႔ .. ေမြးဖြါး
ခြဲခြါဖို႔ ဆံုဆည္းခဲ့ၾကတာ
သဘာ၀ပဲ မဟုတ္လား
ဒါေပမဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ကေတာ့
လြန္ဆန္ခဲ့ၾကတယ္
ၾကယ္ေလးေတြေတာင္
ေကာင္းကင္မွာ အျမဲေနခြင့္မရွိဘူး
တခ်ိန္ခ်ိန္ ေၾကြက်ရေသးတယ္
အဲ့ဒိအသိကလည္း
ရင္ကို တကယ္မထိခဲ့ဘူး
ဖြင့္ဟေျပာခြင့္မရခင္ ..
တဒဂၤေလးေတာင္ ေ၀းမသြားခ်င္ဘူး
ရင္ထဲက အတၱေတြ တေန႔တျခား
ဆတိုးလာခဲ့တာ
ေျဖေဆးေၾကြးမဲ့လက္ေတြကို
ဘယ္အရာေတြကမ်ား တံု႔ေႏွးေစတာလဲ
ငုိခြင့္မရတဲ့ မ်က္၀န္းတစံု
ရင္ထဲမွာေတာ့ .. ထစ္ခ်ဳန္းေနတယ္
တကယ္ပဲ က်မကို ထားသြားမွာလား
ေမာင္ .............

ေမွ်ာ္လင့္တလွည့္ဆံုး႐ႉံးတခါ

မင္းမ်က္၀န္း နဲ႔ မဆံုရဲခဲ့ဘူး
အမွတ္တမဲ့ မင္းအၾကည့္ေတြမွာ
ငါ .. ဘာေၾကာင့္
ရင္ခုန္ေနတတ္ခဲ့တာလဲဟာ ...

ျပံဳးျပပါလို႔
မေတာင္းဆိုရဲခဲ့ဘူး
သူမ်ားအတြက္ အျပံဳးေလးေတြနဲ႔
ေရာင့္ရဲ ပါတယ္ဆိုတဲ့ငါ
နင့္အျပံဳးေလးေတြ
ဘာေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနတာလဲဟာ ..

ျပန္ခ်စ္ပါလို႔
မေတာင္းဆိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး
ခင္မင္မႈေတြနဲ႔ ေရာင့္ရဲပါတယ္ဆိုတဲ့ငါ
နင္မသိေအာင္
ဘာေၾကာင့္ငိုေနတတ္တာလဲဟာ

မပ်ဳိးဘဲ ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
မခူးေသးခင္
ဘာေၾကာင့္ ေၾကြဆင္းခဲ့ရတာလဲ
ရင္ထဲမွာ ၾကယ္ေၾကြခဲ့ေပမဲ့
ေလထဲမွာေတာ့ မေပ်ာက္ကြယ္ခ်င္ဘူး

ရူမိုက္တယ္ပဲေျပာေျပာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ စူးခဲ့ရတဲ့ရင္ထဲ
ထူးျခားစြာ ရခဲ့တဲ့ အနာတရေတြက
ငါ့အနာဂတ္ေတြကို
မူးေ၀သြားေစခဲ့တာ
ခ်စ္သူေရ .......
မင္းကိုေတာ့ မကူးေစခ်င္ေတာ့ဘူး

ေတြးေဆြးတဲ့ ညမ်ား

မနာၾကင္ခင္ ေနာက္လွည့္ျပန္ခဲ့ခ်င္ေပမယ့္
မင္းနဲ႔ ေ၀းရာ ထြက္သြားရမဲ့
ငါ့ေျခလွမ္းေတြ တံု႔ေႏွးခဲ့ရတယ္
တကယ္တမ္းက် ုျပန္ေတာ့လဲ
မင္းရွိရာ လာခြင့္လဲ မရွိသူပါ
အျဖဴေရာင္သံေရာဇဥ္ေတြ
တဖက္သတ္ ေဆးဆိုးခ်င္ေနခဲ့တာ
ငါ့အမွားမ်ားလား
ေ၀၀ါးစြာပဲ .. ငံု႔တံု႔ထိုင္ မိႈင္ခဲ့ရတာ
ညေပါင္းမ်ားစြာပဲ
တေယာက္တည္းရင္ထဲမွာ ..
ၾကယ္ေၾကြခဲ့ရေပါင္းလည္း မနဲေတာ့ဘူး
မင္းက လမင္းကို ေငးခ်ိန္
လမင္းေဘးက ၾကယ္ပြင့္ေလးငါ
မင္းကိုၾကည့္ျပီး ျပံဳးေနတတ္တာ
တေန႔ေတာ့ မင္းျမင္လာမွာပါ .. ။

အျဖည့္ခံရင္ခြင္

ငါက
မင္းျပံဳးေနရင္ .. ေက်နပ္သူ
မင္းငိုေနရင္.. အေနခက္သူ
မင္းကိုမေတြ႔ရင္ ..မေနတတ္သူ
မင္းကို ဒီလိုခ်စ္ေနသူပါ ..

မင္းလိုသမွ် ေပးဆပ္ခ်င္သူ
မင္းပိုေနမွ ငါ့အတြက္ၾကည့္သူ
မင္းမွားသမွ်လည္း မျငိဳျငင္တတ္သူ
မင္းကို ဒီလို ရူးသြပ္သူပါ

မင္း..ဆိုတဲ့ အသိေလးနဲ႔တင္
ငါ..အခါခါ ရႉံးခဲ့သူ
မင္းမခ်စ္ႏိုင္တဲ့ ...မင္းရဲ႕
အနီးဆံုးသူပါကြယ္ ... ။

လွည့္ၾကည့္မေနပါနဲ႔ေတာ့

ေ၀းဖို႔ေျပာမဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထက္က
စကားေတြ .. တားဆီးပါရေစ
က်မ ၾကားႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ဘူး
............ကို

မ်က္ရည္စက္ေတြ ေတာင္
ခ်စ္သူ႔႔ရင္ခြင္
ခုိ၀င္ခြင့္ မရမဲ့အခ်ိန္ေတြ
လြတ္လပ္စြာက်မကို မုန္းခြင့္ေပးပါ

တိတ္တဆိတ္ ထြက္သြားမဲ့
အခ်ိန္ေတြ အတြက္ ..
အတိတ္ေမ့လိုက္ခ်င္တယ္ ..........
က်မမွာ သတိၱေတြ မရွိေတာ့ဘူး
.........ကို

တိုးတိတ္စြာ ဟစ္ေအာ္ေနမဲ့
အသံေတြ နားစြင့္မေနပါနဲ႔ေတာ့
မလြမ္းတတ္ခ်င္ေပမဲ့
လြမ္းစိတ္နဲ႔ ႏြမ္းရမဲ့ ရက္ေတြ
က်မတေယာက္တည္း
ျဖတ္သန္းခြင့္ရခ်င္ေတာ့တယ္ ......

မသိသလို သာေနလိုက္ပါေတာ့
ကို