ေ၀ဒနာညေလး ဖန္ဆင္းသြား

အဲ့ဒီညက ေပါ့
ၾကယ္ကေလး ေတြ ထိုင္ေငး
ငါ့အေတြးေတြ ရင္မဆန္႔ခဲ့ဘူး

ဆူးနစ္ေနခဲ့ရတဲ့
ငါ့ရင္တခုလံုး
နာက်င္မႈေတြ ဖံုးလို႔ေနေသးတယ္ ။

၀မ္းနည္းမႈေတြ
ဖိတ္လွ်ံထြက္ေနပံုမ်ား
ၾကယ္ေလးေတြ ေတာင္မ်က္ေတာင္ မခတ္၀ံ့ဘူး

တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
သစ္ရြက္ကေလး တစ္ရြက္ ျဖစ္ေနေတာင္
ေႏြမွာပဲ ေၾကြခြင့္ရခဲ့တာ
ေဆာင္းမွာ ျပန္ေ၀ခြင့္မရခဲ့ဘူး

နင္ေပ်ာ္မယ္ဆို
ငါ့မ်က္ရည္ေတြ လည္း ငါအေလ်ာ္အစား ေပးမယ္
ငါ့ႏွလံုးသားကိုလည္း ငါကပ္ေစးမနဲဘူး

ငါ့ရွင္သန္ျခင္းကို
နင့္မ်က္၀န္းစိမ္းစိမ္းေတြ နဲ႔
နင္ရုပ္သိမ္းခဲ့ျပန္ျပီလား ခ်စ္သူ

နင္မရွိတဲ့ ငါ့ေကာင္းကင္က ဘယ္ေတာ့မွ
လသာမွာ မဟုတ္ဘူး

ျပန္ျပန္ေမွာင္သြားရမယ့္ ရက္ေတြ အတြက္
ငါအလင္း ကို မမက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ခုေတာ့ ငါ့မ်က္၀န္းေတာင္ ငါက
သနားခြင့္မရသူ ပါ။

ငါ့အခ်စ္သက္သက္က
နင့္အတြက္ အဆိပ္တစ္ခြက္ မျဖစ္ေစရပါဘူး
နင္မေပးတဲ ့အရာေတြ အတြက္
ေ၀းေ၀းကေတာ့ ငါလြမ္းေနပါရေစ

ရင္မွာ အေနခက္ေအာင္
နင့္ကို တပ္မက္မိလည္း
နင္က ေက်ာခိုင္းေနတတ္တုန္းပဲ မဟုတ္လား

နင့္မာနက ငါ့ကို ျပံဳးျပ တဲ့အခါ
ငါ့မာနက မ်က္ရည္က်တယ္
ဒီလိုနဲ႔ ငါ့ဘ၀က ထိရွလြယ္ခဲ့ေပါ့

နင့္စကားလံုးေတြ နဲ႔
ငါ့ႏွလံုးသားကုိ မရိုက္ခြဲပါနဲ႔
နင့္ကိုခ်စ္တဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကုိ
တယုတယ သိမ္းထားခ်င္ေသးလို႔ပါ

ငါ့ကိုမရက္စက္ပါနဲ႔လို႔ လည္း
ငါနင့္ကို မကန္႔သတ္ပါဘူး
ငါ့မ်က္ရည္ေတြကလည္း ေဘာင္ခတ္မရခဲ့ဘူး

သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ သံေရာဇဥ္ကို
အေရာင္ဆိုးတယ္လို႔ နင္ျမင္တတ္ခဲ့ရင္
ငါထပ္ဆိုးလိုက္တာ
အျဖဴေရာင္ပါပဲ
နင့္မ်က္၀န္းမွာ မေတာက္ေလာင္ပါနဲ႔ ။

ငါ့အခ်စ္က မီးတစ္စ ဆိုရင္ေတာင္
နင့္ရင္မွာ ျပာမက်ေစရဘူး

ငါ့အလြမ္းေတြ ေယာက္ယက္ခပ္မႈေၾကာင့္
မင္းအေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ရတယ္ဆို
ငါ့တာင္းပန္မႈေတြ မင္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္မွာပါ

ေဆာက္တည္ရာမရတဲ့ ငါ့အခ်စ္ေတြ
တိမ္ကေလးေတြလို ေျပးေနရေပမဲ့
နင့္ေကာင္းကင္ထဲက ေန ထြက္မေျပးခဲ့ပါဘူး

နင္ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ ေ၀ဒနာ ည
ငါ့ႏွလံုးသား မွာ တယုတယ သိမ္းဆည္းထားတယ္

ခြင့္လႊတ္ေပးပါ
ငါ့မနက္ဖန္ေတြမွာေတာ့ နင့္ကို သိပ္ခ်စ္ေၾကာင္း
ကဗ်ည္းထိုးေနဦးမွာပဲ .... ။

နင့္ကို မုန္းမဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို ေတာ့
ငါ့ကိုယ္တိုင္ ေျမျမႈပ္ပစ္ခဲ့ျပီးျပီ ... ။

နင့္အသက္ရႉသံေတြ နဲ႔ ငါမ်က္ေတာင္ခပ္ေနမွာပါ .... ။
ခ်စ္သူရယ္ ... ။

11 း 49 pm
20.2.10 ( Sunday )